Warsztaty Charette
Warsztaty Charette to intensywne, kilkudniowe sesje z zaangażowanymi interesariuszami, które mają na celu wypracowanie i przedstawienie wspólnej koncepcji zagospodarowania obszaru. To tzw. „metodologia skutecznego wdrażania zrównoważonej urbanistyki”.
| Do czego pasuje? | do działań związanych ze zmianą/projektowaniem przestrzeni, np.: rewitalizacją, projektowaniem przestrzeni lub budynków publicznych, tworzeniem planów zagospodarowania przestrzennego |
| Kto może partycypować? | przedstawiciele różnych interesariuszy (od 50 do 1000 osób – liczba uczestników zależy od skali przedsięwzięcia); istotne jest dotarcie do jak największej liczby mieszkańców danego terenu |
| Forma | warsztaty projektowe |
| Czas trwania | od kilku dni do dwóch tygodni |
| Koszt | wysoki |
| Zastosowanie |
możliwość rozwiązywania skomplikowanych problemów przestrzennych, w tym także tych wynikających ze sprzecznych interesów różnych środowisk |
| Warunki zastosowania |
moderator spotkań z uczestnikami, eksperci do grupy planistycznej: urbaniści, architekci, socjologowie, ekonomiści |
| Szczególne wymagania | zapewnienie odpowiednich warunków technicznych grupie planistycznej |
Opis techniki
Metoda ta zakłada zebranie w jednym miejscu osób reprezentujących różne środowiska i będących specjalistami w różnych dziedzinach (prawnicy, urbaniści, architekci, urzędnicy, artyści, działacze społeczni) i zaproszenie ich do wspólnej, moderowanej rozmowy. W jej efekcie powstają konkretne zalecenia i propozycje odnośnie przedmiotu konsultacji np. wybranego obszaru przestrzeni miejskiej.
Jest to metoda wykorzystywana głównie do planowania na szczeblu lokalnym. Pozwala na zebranie w początkowej fazie procesu planowania praktycznych pomysłów i przedstawienie różnych punktów widzenia. Zachęca także do włączania się i współpracy uczestników pochodzących z różnych środowisk, do tej pory ze sobą niewspółpracujących.
W procesie uczestniczyć może bardzo różna liczba osób – od 50 do ponad 1000. Zróżnicowany może być także czas trwania – od kilku dni do dwóch tygodni.
W czasie spotkań wszyscy uczestnicy mają okazję do przedstawienia swoich potrzeb, ale także poznania i zrozumienia potrzeb pozostałych. Wspólnie też wypracowują rekomendacje dotyczące projektu. Proces składa się z kilku faz. Na początku następuje podzielenie głównego przedmiotu namysłu na mniejsze elementy – tematy do dyskusji, nad którymi w następnej fazie zastanawiają się poszczególne grupy. Co jakiś czas wszyscy uczestnicy spotykają się wspólnie i opowiadają sobie nawzajem o postępach prac oraz uzyskują od pozostałych uwagi i sugestie, które mają brać pod uwagę w kolejnej rundzie pracy w grupach.
W 2007 r. w Poznaniu Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej przy udziale Urzędu Miasta Poznania zorganizował warsztaty prowadzone tą metodą, ale w tym przypadku uczestnikami byli tylko i wyłącznie studenci. Ciekawym przykładem jest też wykorzystanie tej metody do planowania nowego miasta Tornagrain (Wielka Brytania).
Więcej informacji o metodzie i sposobach jej wykorzystania znajduje się na stronie National Charrette Institute.
Opis techniki powstał w ramach projektu „Wzmacnianie mechanizmu partycypacji w m.st. Warszawy” współfinansowanego przez Norwegię w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz ze środków budżetu Państwa, realizowanego przez Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy.
