Techniki

Warsztaty Charette

Warsztaty Charette to intensywne, kilkudniowe sesje z zaangażowanymi interesariuszami, które mają na celu wypracowanie i przedstawienie wspólnej koncepcji zagospodarowania obszaru. To tzw. „metodologia skutecznego wdrażania zrównoważonej urbanistyki”. 

Do czego pasuje? do działań związanych ze zmianą/projektowaniem przestrzeni, np.: rewitalizacją, projektowaniem przestrzeni lub budynków publicznych, tworzeniem planów zagospodarowania przestrzennego
Kto może partycypować? przedstawiciele różnych interesariuszy (od 50 do 1000 osób – liczba uczestników zależy od skali przedsięwzięcia); istotne jest dotarcie do jak największej liczby mieszkańców danego terenu
Forma warsztaty projektowe
Czas trwania  od kilku dni do dwóch tygodni
Koszt wysoki
Zastosowanie

możliwość rozwiązywania skomplikowanych problemów przestrzennych, w tym także tych wynikających ze sprzecznych interesów różnych środowisk

Warunki zastosowania

moderator spotkań z uczestnikami, eksperci do grupy planistycznej: urbaniści, architekci, socjologowie, ekonomiści

Szczególne wymagania zapewnienie odpowiednich warunków technicznych grupie planistycznej 

Opis techniki

Metoda ta zakłada zebranie w jednym miejscu osób reprezentujących różne środowiska i będących specjalistami w różnych dziedzinach (prawnicy, urbaniści, architekci, urzędnicy, artyści, działacze społeczni) i zaproszenie ich do wspólnej, moderowanej rozmowy. W jej efekcie powstają konkretne zalecenia i propozycje odnośnie przedmiotu konsultacji np. wybranego obszaru przestrzeni miejskiej.

Jest to metoda wykorzystywana głównie do planowania na szczeblu lokalnym. Pozwala na zebranie w początkowej fazie procesu planowania praktycznych pomysłów i przedstawienie różnych punktów widzenia. Zachęca także do włączania się i współpracy uczestników pochodzących z różnych środowisk, do tej pory ze sobą niewspółpracujących.

W procesie uczestniczyć może bardzo różna liczba osób – od 50 do ponad 1000. Zróżnicowany może być także czas trwania – od kilku dni do dwóch tygodni.

W czasie spotkań wszyscy uczestnicy mają okazję do przedstawienia swoich potrzeb, ale także poznania i zrozumienia potrzeb pozostałych. Wspólnie też wypracowują rekomendacje dotyczące projektu. Proces składa się z kilku faz. Na początku następuje podzielenie głównego przedmiotu namysłu na mniejsze elementy – tematy do dyskusji, nad którymi w następnej fazie zastanawiają się poszczególne grupy. Co jakiś czas wszyscy uczestnicy spotykają się wspólnie i opowiadają sobie nawzajem o postępach prac oraz uzyskują od pozostałych uwagi i sugestie, które mają brać pod uwagę w kolejnej rundzie pracy w grupach.

W 2007 r. w Poznaniu Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej przy udziale Urzędu Miasta Poznania zorganizował warsztaty prowadzone tą metodą, ale w tym przypadku uczestnikami byli tylko i wyłącznie studenci. Ciekawym przykładem jest też wykorzystanie tej metody do planowania nowego miasta Tornagrain (Wielka Brytania).

Więcej informacji o metodzie i sposobach jej wykorzystania znajduje się na stronie National Charrette Institute.  

Opis techniki powstał w ramach projektu „Wzmacnianie mechanizmu partycypacji w m.st. Warszawy” współfinansowanego przez Norwegię w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz ze środków budżetu Państwa, realizowanego przez Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy.

 

 


Informacja o plikach cookies

Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii. Kontynuując jej przeglądanie, wyrażasz zgodę na ich wykorzystywanie zgodnie z Twoimi ustawieniami przeglądarki.

Powrót do góry strony