Techniki

World Café

Metoda służąca uporządkowaniu dyskusji – wymiany informacji i pomysłów oraz określenia potrzeb i oczekiwań wszystkich zaangażowanych stron (ale nie znalezienia konkretnych rozwiązań). Polega na jednoczesnej rozmowie o kilku aspektach danej kwestii (przypisanych do osobnych stolików) przez uczestników podzielonych na grupy; przez zmiany stolików, uczestnicy mogą omówić wszystkie tematy.

 

Cel konwersacyjne narzędzie służące do wymiany informacji i pomysłów oraz określenia potrzeb i oczekiwań wszystkich zaangażowanych stron (ale nie znalezienia konkretnych rozwiązań)
Format jednoczesna rozmowa o kilku aspektach danej kwestii (przypisanych do osobnych stolików) przez uczestników podzielonych na grupy; przez zmiany stolików, uczestnicy mogą omówić wszystkie tematy
Uczestnicy wszyscy zainteresowani (grupa: 12-1200 osób), dobór otwarty
Czas trwania
ok. 2-3 godzin + sesja plenarna – bez czasu przygotowania wydarzenia i opracowania jego wyników
Koszt niski
Zasoby osobowe moderator (a raczej gospodarz) przy każdym stoliku
Zalety, zastosowanie
  • sprawdza się na początku procesu partycypacyjnego
  • pomaga wzbudzić zainteresowanie tematem i stworzyć wokół niego zaangażowaną grupę osób
  • pozwala w krótkim czasie zebrać duża ilość danych jakościowych jednak często dość ogólnych i wymagających dalszego doprecyzowania
  • pozwala również tworzyć nowe pomysły w trakcie spotkania
  • można wykorzystać do zbierania pomysłów, które poddane zostaną dalszym konsultacjom
Szczególne wymagania
  • odpowiednia organizacja miejsca: kilka stolików
  • stworzenie kawiarnianej, nieformalnej, przyjaznej atmosfery
  • papierowe obrusy lub duże kartki, na których uczestnicy mogą pisać i rysować, a więc również mazaki, flamastry, kredki

Opis techniki

World Café

oparte jest na założeniu, że ludzie noszą w sobie wystarczająco dużo mądrości i kreatywności, żeby stawić czoła nawet najtrudniejszym wyzwaniom. Wystarczy tylko stworzyć odpowiedni kontekst i osiągnąć wystarczający stan skupienia, żeby zyskać dostęp do tych zasobów i wykorzystać je w najważniejszych sprawach.

World Café powinna odbywać się w kawiarni lub w innym miejscu, gdzie stworzona zostanie „kawiarniana atmosfera” (dostęp do napojów, krzesła ustawione dookoła stolików, luźna atmosfera dyskusji).

Aby stworzyć kawiarnianą, nieformalną atmosferę uczestnikom trzeba przekazać sposób pracy: nie tylko przebieg wydarzenia, ale i „kawiarnianą etykietę”:

  • Skup się na tym, co ważne.
  • Dokładaj swoje pomysły do dyskusji.
  • Mów, co myślisz i czujesz.
  • Słuchaj, żeby zrozumieć.
  • Łącz ze sobą pomysły.
  • Wspólnie nasłuchuj nowych refleksji i głębszych pytań.
  • Baw się, bazgraj, rysuj – zachęcamy do pisania na obrusie!
  • Baw się dobrze!

Uczestnicy podzieleni są na kilkuosobowe grupki, które przy stolikach dyskutują na zadany temat. Po pewnym czasie (np. po 20 minutach) następuje zmiana i wszyscy poza jedną osobą (gospodarzem stolika) przenoszą się do innych stolików, omawiających inny temat lub inny aspekt danego tematu. Gospodarz stołu streszcza to, co powiedziały poprzednie grupy i zachęca do dalszej dyskusji. Ponadto uczestnicy zachęcani są do zapisywania bądź rysowania swoich pomysłów (na papierowych obrusach lub kartkach „przypisanych” do stolika), aby następne grupy mogły się do nich odwoływać. Na zakończenie spotkania dyskusje podsumowywane są w części plenarnej.

W planowaniu wydarzenia z użyciem World Café należy zwrócić uwagę na kilka ważnych elementów. Przede wszystkim należy ustalić jego kontekst – jaki problem będzie dyskutowany, kto powinien zostać zaproszony, jaki efekt chcielibyśmy osiągnąć i co nas może do niego doprowadzić? Odpowiednio zaaranżowana przestrzeń pozwoli na dyskusję w nieoficjalnej atmosferze – warto zadbać o wygodne miejsca do siedzenia, napoje i ewentualnie przekąski, flamastry, kredki i długopisy oraz papierowe obrusy, po których można pisać na każdym stoliku, spokojną muzykę w tle. Ważną kwestią jest wybór odpowiednich tematów i pytań do dyskusji – nie powinny być one zbyt szczegółowe i zamknięte, gdyż może to powodować szybkie wyczerpanie kreatywnych pomysłów, ale powinny dotyczyć uczestników, ich wiedzy i doświadczeń. Uczestnicy chętniej włączają się w dyskusje na tematy, które są dla nich ważne. Jeśli będą odwoływać się do własnych doświadczeń, a nie do „ogólnodostępnej wiedzy”, rośnie szansa na poznanie wielu punktów widzenia i stworzenie pełniejszego obrazu danego tematu. Stąd też niezwykle ważne jest formułowanie pytań i problemów, które chcemy omówić. A solidne, dobrze sformułowane pytanie…

  • skupia energię i uwagę na najważniejszych kwestiach. Doświadczeni Gospodarze Kawiarenek zalecają stawianie otwartych pytań, czyli takich, na które nie można odpowiedzieć „tak” lub „nie”;
  • nie musi sugerować odpowiedzi wskazujących na podjęcie natychmiastowych działań lub znalezienie rozwiązań problemów. Powinny też pobudzać ciekawość i chęć dokonywania odkryć, odwodząc od forsowania własnych pomysłów i chęci stawiania na swoim.
  • nieustannie generuje nowe pomysły i sprzyja odkrywaniu coraz to nowych możliwości.

Przetestuj potencjalne pytania na najważniejszych uczestnikach, żeby sprawdzić, czy utrzymają one ich zainteresowanie i czy skupią wystarczającą energię.

Końcowa sesja ma na celu pokazanie uczestnikom wielu wspólnych odkryć i pomysłów, które powstały po spotkaniu się pojedynczych głosów. Dlatego na koniec warto poprosić uczestników o chwilę zastanowienia się nad efektami tej dyskusji – czy poszerzyła się ich wiedza, czy zmienił punkt widzenia na pewne sprawy, czy przychodzą im do głowy nowe, głębsze pytania dotyczące omawianego tematu?

Należy pamiętać, ze World Café jest metodą służącą do prowadzenia dialogu, dzielenia się wiedzą i kreatywnymi pomysłami, a nie do wypracowania konkretnych rozwiązań czy poznania opinii jakiejś grupy na dany temat. Dlatego najlepiej używać jej w początkowych fazach procesu partycypacji, kiedy zaangażowane strony dopiero poznają swoje potrzeby i oczekiwania, czyli kiedy jeszcze ważniejsze jest samo podjęcie dialogu niż wypracowanie konkretnego rozwiązania.

Przebieg

  1. Rekrutacja uczestników i przygotowanie miejsca
  2. Równoczesne dyskusje w małych grupach tematycznych przy stolikach (4-5 osób), uczestnicy notują/ rysują na papierowych obrusach.
  3. Zmiana stolików Uczestnicy (oprócz moderatorów)przyjmą na siebie rolę podróżników lub ambasadorów idei. Podróżnicy mogą przenosić pomysły, tematy i pytania do nowych rozmów.
  4. Streszczenie dyskusji i animacja kolejnej (moderator) Łącznie następują po sobie 2-3 sesje po ok. 30. min.
  5. Sesja plenarna Podsumowanie rozmów stolikowych

Szerszy opis: broszura: Rozmowy w kawiarence. Przewodnik krok po kroku

Przykłady zastosowania:

Włochy, Florencja, Młodzież w laboratorium partycypacji „Rimpiazza”: rewitalizacja Placu Santissima Annunziata

 

 

Powiązane artykuły:


Informacja o plikach cookies

Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii. Kontynuując jej przeglądanie, wyrażasz zgodę na ich wykorzystywanie zgodnie z Twoimi ustawieniami przeglądarki.

Powrót do góry strony