O partycypacji obywatelskiej słuchać coraz częściej – przy okazji konsultacji społecznych, budżetów obywatelskich, w odniesieniu do różnych obszarów tematycznych i grup społecznych. W niektórych miejscach w Polsce dialog lokalnych władz z mieszkańcami jest czymś coraz bardziej naturalnym.
Co jednak, gdy zdanie mieszkańców z góry uznaje się za nieważne? Co w przypadku, gdy istotne dla mieszkańców decyzje podejmuje się bez ich wiedzy? Co w sytuacji, gdy mieszkańcy mają nie więcej niż metr wzrostu, chodzą do przedszkola i chociaż głośno mówią o swoich potrzebach, mało kto jest gotowy, żeby ich wysłuchać?
Prezentujemy artykuł Agnieszki Janik (stypendystki programu PhDo w Stoczni), będący wprowadzeniem oraz formą promocji tematu partycypacji dzieci – do tej pory w Polsce niemal nieobecnego.
Artykuł można pobrać tutaj.