Ocena partycypacyjna
| Do czego pasuje? | tworzenie wspólnej wizji: np. rozwoju miejscowości, zmian przestrzennych, rozwoju poszczególnych instytucji publicznych |
| Ile trwa? | kilka dni |
| Czego wymaga? | ▪ przeprowadzenia dokładnej akcji informacyjnej ▪ znalezienia odpowiedniego lokalu |
| Czego potrzebuje? | ▪ osób moderujących spotkania i warsztaty z uczestnikami |
| Kto może partycypować? | reprezentatywna grupa osób: uczestnikami powinni być przedstawiciele wszystkich grup wewnątrz społeczności (także tych marginalizowanych) |
Opis techniki
Technika ta (ang. Participatory appraisal) zakłada szersze podejście w planowaniu i przeprowadzaniu procesów partycypacyjnych, którego główną cechą jest pełne zaangażowanie uczestników w określenie tematów i zakresu działania. Rola inicjatora procesu ogranicza się zazwyczaj do działań moderujących i ułatwiających realizację tego typu działań partycypacyjnych, oddając większość kompetencji w ręce społeczności lokalnej. Daje jej to możliwość diagnozowania kontekstu, generowania rozwiązań zidentyfikowanych przez siebie problemów oraz planowania przyszłych działań.
Technika wykorzystuje przede wszystkim wizualne i „interaktywne” zadania, które ułatwiają realizację założonych celów i przeprowadzenie całego procesu. Do najczęściej stosowanych narzędzi należy: mapowanie dowolnie wybranych wymiarów (np.: instytucji, miejsc publicznych, uczęszczanych miejsc, występujących grup społecznych lub miejsc niebezpiecznych), a także ustalanie priorytetów – zbudowanie hierarchii celów, problemów i jej grupowe uzgodnienie.
Ocena partycypacyjna opiera się na kilku podstawowych założeniach, które konieczne są do prawidłowego przeprowadzenia procesu:
- Zaangażowanie osób reprezentujących pełen obraz społeczności/grupy, której dotyczy projektowane działanie, szczególnie grup „wycofanych”, których zdanie zazwyczaj nie jest brane pod uwagę
- Określenie jasnego i zrozumiałego oraz uzgodnionego ze wszystkimi celu procesu (który musi być w czytelny sposób powiązany z następującymi po nim decyzjami)
- Zagwarantowanie każdemu uczestnikowi możliwości wypowiedzi i bycia wysłuchanym (poprzez uzgodnione na początku spotkania reguły oraz zastosowanie konkretnych technik moderacji)
- Jako rezultat procesu stworzenie jasnego planu działania (z ustaleniami dotyczącymi czasu, potrzebnych zasobów, kosztów realizacji)
[ks]
