Techniki i metody

Geoankieta to forma konsultacji społecznych on-line, odbywających się podczas procesu planowania przestrzennego. Do czego pasuje? do działań związanych z partycypacyjną zmianą/projektowaniem przestrzeni lub transportu, rewitalizacją, budżetem obywatelskim, bądź zarządzaniem zielenią miejską. Służy poznaniu opinii tzw. „cichej większości”, czyli osób mniej zaangażowanych, lecz zainteresowanych realizowanym projektem urbanistycznym. Nie powinna być jedyną formą przeprowadzonych konsultacji społecznych Kto może …

Celem warsztatów jest określenie wspólnej koncepcji zagospodarowania wybranego terenu: rozpoczęcie debaty, poznanie opinii na temat przestrzeni, wypracowanie nowej koncepcji. Całość tego narzędzia partycypacyjnego planowania przestrzeni składa się z trzech faz: diagnozy, projektowania w postaci moderowanych spotkań projektowych oraz wypracowania ostatecznych rozwiązań.

Kompleksowy serwis poświęcony otwartym konsultacjom społecznym rozbudowany o komponent lokalny. Udostępniony bezpłatnie gminom uczestniczącym w projekcie. Pozwala na konsultacje on-line różnego typu dokumentów.

Pozwala na zebranie opinii bezpośrednio w przestrzeni publicznej, będącej przedmiotem dyskusji. W punkcie dostępne są niezbędne dokumenty, mapy lub makiety oraz osoby kompetentne do udzielenia wyjaśnień. Punkt może być mobilny.

Zespół złożony z przedstawicieli różnych interesariuszy (w sumie zazwyczaj 10-30 osób), który podczas kilku spotkań wypracowuje rozwiązania konkretnych problemów, dokumenty lub rekomendacje. Zwykle pracuje w oparciu o wyniki przeprowadzonej wcześniej diagnozy problemu.

Pozwala na zebranie szczegółowych danych i opinii dotyczących konkretnej kwestii. Polega na bezpośredniej interakcji między badaczem a badanym – rozmowie na podstawie przygotowanego kwestionariusza lub dyspozycji do wywiadu.

Ankieta pozwalająca zebrać bardziej szczegółowe informacje na temat potrzeb i opinii.

Bezpośrednia rozmowa ankietera z osobą badaną przy użyciu kwestionariusza zwierającego listę kilku ogólnych pytań dotyczących określonego problemu. Pozwala na wychwycenie wątków wymagających głębszego rozpoznania i zebranie preferencji.

Jego celem jest zaprezentowanie przedmiotu debaty, zebranie opinii uczestników nt. przedstawionych materiałów lub informacji, udzielenie dodatkowych wyjaśnień lub odpowiedzi na pytania.

Metoda służąca uporządkowaniu dyskusji – wymiany informacji i pomysłów oraz określenia potrzeb i oczekiwań wszystkich zaangażowanych stron (ale nie znalezienia konkretnych rozwiązań). Polega na jednoczesnej rozmowie o kilku aspektach danej kwestii (przypisanych do osobnych stolików) przez uczestników podzielonych na grupy; przez zmiany stolików, uczestnicy mogą omówić wszystkie tematy.