Agnieszka Trzaska
Pracownia Zrównoważonego RozwojuGrzegorz Pronobis
Pronobis StudioAleksandra Oszczęda
Fundacja Prodeste
sesja dyskusyjna
wymiana doświadczeń
Polityka unijna i krajowa obliguje Instytucje Publiczne, aby były dostępne dla wszystkich użytkowników i użytkowniczek. Budowanie dostępności dla osób ze specjalnymi potrzebami to coraz bardziej powszechny proces, na który kolejne Instytucje pozyskują środki.
Jak budować dostępność Instytucji, aby faktycznie odpowiadała na specjalne potrzeby osób z nich korzystających?
W jakim stopniu włączać użytkowników i użytkowniczki w projektowanie rozwiązań? Co daje nam partycypacyjne budowanie dostępności i jak się za to zabrać?
Podczas sesji zaprezentujemy dwie historie dotyczące budowania dostępności. W każdej z nich partycypacja realizowana jest w nieco inny sposób, dotyczy innych obszarów dostępności. Ukazane zostaną z dwóch różnych perspektyw: instytucji publicznej oraz osoby projektującej.
W pierwszej części pokażemy, że dostępność to nie tylko usuwanie barier architektonicznych i działania w przestrzeni, ale również a może przede wszystkim: obsługa widza, komunikacja i sposób organizacji wydarzeń. Na przykładzie projektu „Baj bez Barier” pokażemy, w jaki sposób włączaliśmy osoby ze specjalnymi potrzebami do procesu budowania dostępności Instytucji kultury, opowiemy o mechanice tego procesu i narzędziach z jakich korzystaliśmy i co dzięki temu zyskaliśmy. Opowiemy również o doświadczeniu budowania dostępności dla osób w spektrum autyzmu, dlaczego tak trudno projektować w tym przypadku uniwersalne rozwiązania i dlaczego umiejętność komunikacji i empatii jest w tym przypadku kluczowa.
W drugiej części przyjrzymy się tworzeniu rozwiązań z perspektywy projektanta pracującego głównie w przestrzeni i architekturze, ale włączającego do projektowania komponent partycypacyjny.
Przedstawimy dlaczego realizowana dostępność często nie jest dostępna, co staje na przeszkodzie dla projektowania uniwersalnego w trakcie procesu projektowania. Na przykładzie projektu „Miasto Dostępne” opowiemy o kwestiach edukacyjnych w zakresie podnoszenia świadomości w zakresie dostępności.
Podczas podsumowującej dyskusji zastanowimy się jakie są punkty styczne obydwu perspektyw, jakie są największe wyzwania w projektowaniu uniwersalnym i spróbujemy odpowiedzieć na pytanie czy specjalne potrzeby są naprawdę takie specjalne. Będzie to również okazja do wymiany doświadczeń.
Sesja jest otwarta dla wszystkich, którzy interesują się procesem budowania dostępności, szczególnie w instytucjach publicznych